Renault TWINGO
Po ukazaniu się na rynku, auto te wzbudziło niemałą sensację. Stało się tak za sprawą francuskich konstruktorów, którzy odważnie zerwali z wieloma tradycyjnymi rozwiązaniami stosowanymi dotychczas w małych samochodach. Jednobryłowe nadwozie Twingo udowadniało, że właśnie taki kształt wcale nie musi być przypisany jedynie do dużych samochodów podróżniczo-rodzinnych czyli rozmaitych vanów.
Niecodzienne usytuowanie tablicy rozdzielczej, wręcz zaskakujące, jaskrawe barwy tapicerki i obić foteli, dodawały uroku temu pojazdowi, ale budziły równocześnie niemało kontrowersji. Zwolennicy Twingo podkreślali jego niewątpliwe zalety: doskonałe wykorzystanie wnętrza pojazdu przy jego niewielkich rozmiarach zewnętrznych, niespotykaną w tej klasie aut możliwość przesuwania i rozkładania tylnych foteli itp.
Z drugiej jednak strony nie szczędzono temu samochodowi krytyki, a dotyczyła ona głównie jednostki napędowej. Początkowo bowiem Twingo wyposażono w silnik niezbyt nowoczesny o pojemności 1,2 l i mocy 55 KM. Nie jest to zresztą jedyna wada tego pojazdu, jaką podkreślano w rozmaitych ocenach i porównaniach z innymi samochodami tej klasy. Mówiono, na przykład, że aczkolwiek ten samochód ma przewagę nad innymi pod względem obszerności i funkcjonalności wnętrza, to jednak jego fotele mają zbyt krótkie siedziska i są źle ukształtowane.
Awangardowa sylwetka nadwozia też nie wszystkim się podobała. Jak to ktoś powiedział – „taki samochód trzeba albo pokochać od pierwszego wejrzenia, albo… znienawidzić”. Tak mówiono jednak wówczas gdy Twingo dopiero pokazał się na rynku. Teraz to auto, jak to zwykle bywa, spowszedniało. Co wcale nie zmienia faktu, że szybko znalazło nie tylko naśladowców, ale i konkurentów w postaci małych samochodów o jednobryłowym kształcie nadwozia.
HISTORIA MODELU
1993 | Pojawienie się Twingo na rynku |
1994 | Zaoferowano nową jego wersję, bardziej bogato wyposażoną o nazwie Zet |
1994 | Ciekawa odmiana o nazwie Easy |
1994 | Airbag dla kierowcy w wyposażeniu seryjnym |
1995 | Za dopłatą airbag dla pasażera przedniego fotela |
GŁÓWNE CECHY UŻYTKOWE
+ ZALETY
- bardzo przestronne i racjonalnie rozwiązane wnętrze
- lekko pracujący układ kierowniczy
- łatwe przełączanie biegów
- bardzo dobre resorowanie
- łatwe prowadzenie na trasie
– WADY
- niewygodne i niezbyt trwałe obicia i wyściełanie foteli
- nienowoczesny silnik
- niepraktyczne klamki w drzwiach
- dość ubogie wyposażenie związane z bezpieczeństwem biernym (początkowe lata produkcji)
OPINIE FACHOWCÓW
Wyjątkowo zgodnie podkreślają oni kształt jego nadwozia, wyróżniający się z pospolitej masy pojazdów oraz ciekawie rozwiązane wnętrze. Przypomnijmy, że w 1992 roku jego nowoczesna i racjonalnie opracowana karoseria, przyczyniły się do przyznania mu nagrody Car Design Award. Zwróćmy uwagę, że po raz pierwszy w tak małym samochodzie europejskim zastosowano jednobryłową sylwetkę nadwozia z jednolitym kątem pochylenia pokrywy silnika i szyby przedniej.
Twingo jest bardzo dobrze przeszklony. Szczególnie duże są jego boczne szyby oraz nieprzeciętnie długie drzwi. Bardzo efektywnie rozmieszczono jego osie przednią i tylną oraz szeroko rozstawiono koła. Daje to gwarancję bezpiecznej i komfortowej jazdy. Dość powszechnie chwali się też jego funkcjonalność. Korzystne jest, na przykład to, że w miarę potrzeby można zmieniać w szerokim zakresie pojemność bagażową.
Jak zwykle, także i tym razem zróżnicowanie ocen wiąże się z poszczególnymi wersjami samochodu. W początkowym okresie produkcji wyróżniały się trzy jego odmiany: Twingo, Easy i Pack. Z biegiem lat wprowadzano kolejne zmiany, ale nie były one znowu aż tak wielkie aby decydowały o zmianie w opiniach fachowców. W badaniach testowych bardzo dobre oceny zyskiwał układ kierowniczy działający lekko i precyzyjnie. Stosunkowo wysokie noty uzyskiwały takie cechy tego auta jak: komfort jazdy, własności jezdne, ekonomiczność oraz mała uciążliwość dla środowiska naturalnego.
Zdecydowanie gorzej oceniano napęd oraz sprawy związane z bezpieczeństwem jazdy (dotyczy to szczególnie wcześniejszych wersji samochodu).
Specjaliści niemieccy wymieniali takie oto dodatnie cechy tego auta:
Jego niewielka długość (3,43 m) umożliwia znakomite manewrowanie na zatłoczonych parkingach.
Dzięki zmiennej pojemności bagażnika (po rozłożeniu siedzeń nawet 570 l) Twingo bardzo korzystnie wyróżnia się spośród pojazdów tej klasy.
Nowatorska stylizacja i wyposażenie wnętrza sprawia, że ludzie czują się w nim swobodnie i …wygodnie ( wnętrze auta jest ponad przeciętnie szerokie).
Jak na takie małe auto Twingo, zachowuje się doskonale na trasie i zapewnia dobry komfort podróży. Przy czym bardziej wygodne zdają się wersje Easy i Matic.
W najnowszych swych wydaniach Twingo zapewnia standardowo więcej bezpieczeństwa niż inne podobne samochody. Dwa airbagi z przodu, prawidłowo ukształtowane tylne zagłówki, dobra geometria rozmieszczenia i regulowania wszystkich pasów bezpieczeństwa, to tylko niektóre z elementów sprzyjających bezpieczeństwu.
Nie ma jednak blasków bez cieni. Okazuje się, że przednie zagłówki są nieco za małe, pokrycia foteli zbyt wiotkie i nietrwałe.
Ponadto:
- wskaźnik poziomu paliwa nie zawsze wskazuje dokładnie
- przez uszczelki drzwiowe i tylnej pokrywy do wnętrza przedostaje się woda
- zdarzają się defekty oświetlenia wnętrza
- pojawiają się usterki w układzie wycieraczki tylnej szyby
- w niektórych samochodach występują wycieki oleju
- występują stuki w tylnych amortyzatorach
- sporadycznie zdarzają się uszkodzenia uszczelniaczy zaworów oraz zwiększa się zużycie oleju.
W jednym ze specjalistycznych testów Twingo otrzymał następujące noty (pozytywna ocena maksymalna 20 pkt.):
- karoseria – 13 pkt.
- komfort – 12 pkt.
- napęd/podwozie – 12 pkt.
- bezpieczeństwo/środowisko – 12 pkt.
- ekonomiczność – 20 pkt.
Okazuje się więc, że niektórzy z testujących potraktowali ten samochód bardzo surowo. Ciekawych wniosków dostarczył test długodystansowy (60 000 km). Średnie zużycie paliwa wyniosło 7,4 l/100 km. W trakcie testu nie dokonywano większych napraw. W ramach gwarancji wymieniono sprężynę współpracującą z dźwignią biegów. Po przebiegu 51 tys. km wymieniono komplet przednich klocków hamulcowych. We wnętrzu belek podwoziowych stwierdzono ślady rdzy.
Warto jeszcze wspomnieć o ciekawej odmianie Twingo noszącej nazwę Easy. W tej wersji auto charakteryzuje się brakiem tradycyjnego pedału sprzęgła. Układ automatycznego sterowania sprzęgła współpracuje z normalną, sterowaną ręcznie skrzynią biegów. Tego rodzaju samochód może się okazać szczególnie przydatnym dla osób niepełnosprawnych. Z testów wynika, że samochód ów osiąga prędkość maksymalną ok. 150 km/h i zużywa średnio w ruchu miejskim 7,4 l benzyny na 100 km. Ponadto w badaniach testowych najwyżej oceniono właściwości jezdne tego auta.
OPINIE UŻYTKOWNIKÓW
W niemieckich badaniach ankietowych, zadowolenie z posiadania i eksploatowania Twingo wyrażało 75 proc. uczestniczących w ankiecie. Chęć ponownego kupienia takiego auta wyrażało 72 proc. ankietowanych. Najwięcej uwag zgłaszano pod adresem jakości wykonania (15 proc.), niektórzy nie byli zadowoleni ze skuteczności działania hamulców (10 proc.), a 8 proc. miewało kłopoty z uruchamianiem silnika. Mimo to, stosunkowo dobrze oceniano zarówno silnik (6 proc. zastrzeżeń) jak i przekładnię napędową (7 proc. zastrzeżeń). Twingo nie boi się korozji. Zaledwie co setny z ankietowanych zgłaszał w tej sprawie swoje uwagi.
WNIOSKI KOŃCOWE
Na rynku samochodów używanych Twingo niewątpliwie zasługuje na uwagę. Można go polecać zwłaszcza tym, którzy w tej klasie samochodów cenią sobie przestronność wnętrza i bagażnika. Dodatnią cechą tego auta, jak to podkreślaliśmy, jest też oszczędne zużycie paliwa. Twingo został oceniony jako samochód awangardowy. W związku z tym na rzetelne jego oceny trzeba jeszcze poczekać. Dotyczy to przede wszystkim trwałości jego konstrukcji, odporności na korozję itp. Tak czy owak jest to w pewnym sensie samochód, który można polubić, ale jednocześnie trzeba liczyć się z faktem, że nie wszystkim się on podoba.
inż. Szczepan Kryda
(Prawa autorskie zastrzeżone)